یه وقتا خسته میشم از ادامه دادن و سعی کردن. ولی باز ادامه میدم تا دیگران نگن ضعیف هستش ولی خودم میدونم دارم نقش بازی میکنم. انقد خوب نقش بازی میکنم که همه به اوضاعم حسودی میکنند و بهم میگن خوش به حالت و تو دلم به حرفاشون میخندمو میگم دلتون خوشه. نمیدونن دارم از درون داغون میشم. طوری ازم میگن که به خودم حسودیم میشه ولی باز وقتی فکر میکنم از خودم که اینطور باید برای دیگران نقش ادم شادو در بیارم بدم میاد...... خدا یا بازم شکرت